Novedades educativas de la escuela
10/11/2018
O VENRES DÍA 9 A CASTAÑEIRA CHEGOU,
E CON ELA O MAGOSTO VOLTOU.
CASTAÑAS PARA TODOS
E A DIVERTIRSE COMO TOLOS.
SE QUEREDES VER ALGUNHA INFORMACIÓN DO MAGOSTO E ALGUNHAS FOTOS PREMER EN "LER MÁIS"
O MAGOSTO TRADICIONAL: CANTIGAS, ADIVIÑAS E REFRÁNS
Fai moitos anos habitaban en Europa uns poboadores chamados celtas que xa celebraban o magosto. Estaban situados nos paises que corresponden nos dias de hoxe con Galicia, Francia, Irlanda,Inglaterra e Paises Nórdicos. Crese que o magosto é unha festa de orixe celta que marcaba o paso do verán ao outono; o remate da época na que a vida se fai fora e comezo da época en que a vida se fai no interior a carón do lume.
Era unha festa a que acudían tòdalas persoas dos poboados para celebrar así unha serie de ritos relacionados coa xustiza o dereito e a política.
O magosto tradicional enténdese coma unha merenda, a base de castañas asadas, que se celebra no mes de novembro, entorno a data do San Martiño. Encéndese o lume, ata facer brasas, enriba das que se poñen parrillas ou tambores furados, dándolles voltas cun pau ata que estén ben asadas. Mentres tanto, os demáis participantes da festa , buscaban un sitio axeitado para comelas.
A festa non sería tal sen contar cos xogos populares, bailes, cantos e contos. É común pintar a cara cós restos da fogueira e saltala para que dé boa sorte.
Cantábanse cantigas coma:
“Non chas quero non chas quero”
non chas quero castañas do teu magosto
non chas quero non chas quero
que me cheiran ao chamosco.
Adiviñas como:
“Unha cousiña cousa criada no monte, enxoita na casa e comese sin tasa.”
Refráns coma:
“A castaña no agosto quere arder, e no Setembro beber.”
“Temperá e a castaña, que por Setembro regaña.”
“A castaña e o besugo no febreiro non ten zugo”
FOTOS